Περικλής Αλμπάνης: «Ξαφνικά σηκώθηκα από το κρεβάτι και δεν είχα τη δύναμη να περπατήσω»
Ο Περικλής Αλμπάνης άνοιξε την καρδιά του και μίλησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια για όσα σημάδεψαν τη ζωή του.
Από τις οικογενειακές απώλειες που του άφησαν βαθιά τραύματα, μέχρι την προσωπική του μάχη με την κατάθλιψη, ο ηθοποιός περιέγραψε στιγμές που τον δοκίμασαν όσο λίγες.
Περικλής Αλμπάνης: Ο αστυνόμος από το Κωνσταντίνου & Ελένης στο «Καμπαναριό»! Δείτε πώς είναι σήμερα
«Ο πατέρας μου ήταν ένας από τους καλύτερους ανθρώπους της Μεσσήνης. Ήταν ήρεμος και καλός σαν προβατάκι. Έφυγε πέντε χρόνια μετά τον θάνατο της μητέρας μου, την ημέρα της γιορτής της, 15 Αυγούστου. Την αγαπούσε πάρα πολύ τη μητέρα μου και πήγαινε κάθε μέρα στο μνήμα της και της μιλούσε. Ήθελε να πάει κοντά της. Δεν άντεξε η καρδούλα του και σταμάτησε στον ύπνο του».
Και δεν ήταν η μόνη απώλεια. Όπως παραδέχεται στη συνέντευξή του στην On Time και τη Σίσσυ Μενεγάτου, το 2011 ήρθε αντιμέτωπος με μια ακόμα μεγάλη δοκιμασία.
«Ναι, άλλη μεγάλη στενοχώρια. Ο αδελφός μου ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ για πέντε χρόνια από τον καρκίνο. Πονούσε πάρα πολύ».
Ο δρόμος του προς το θέατρο δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Αντιθέτως, γνώρισε από πολύ νωρίς τι σημαίνει σκληρή δουλειά και φτώχεια.
«Στα 14 μου δούλευα στις οικοδομές. Πρώτα μπογιατζής, μετά έβαζα πλακάκια. Και στη δραματική σχολή αργότερα στην Αθήνα δούλευα μέχρι που πήγα, το 1982, στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καλαμάτας. Όλα αυτά όμως μου έδωσαν πολλή δύναμη. Ήθελα να ξεφύγω από τη φτώχεια. Ήθελα να σπουδάσω, γι’ αυτό και πήγα νυχτερινό γυμνάσιο και το πρωί δούλευα. Ήθελα να κάνω το όνειρο που είχα από παιδί πραγματικότητα. Από πιτσιρικάς είχα αποφασίσει ότι θέλω να γίνω ηθοποιός».
Όμως το πιο σκοτεινό κεφάλαιο στη ζωή του ήρθε με τη μορφή μιας έντονης ψυχολογικής κατάρρευσης, που τον αιφνιδίασε.
«Τεράστιο. Ξαφνικά το 1991 σηκώθηκα από το κρεβάτι και δεν είχα τη δύναμη να περπατήσω. Ένιωθα μια βοή στο κεφάλι μου και ότι δεν μπορούσα να ανασάνω. Η μητέρα μου δεν το έμαθε ποτέ, αλλά πέρασα μια πολύ δύσκολη περίοδο. Έπαθα μεγάλη κατάθλιψη, έφτασα στα όρια της παράνοιας. Τότε ήμουν παντρεμένος και είχαμε και το δεύτερο παιδί μας. Το πέρασα όλο αυτό με τη βοήθεια της συζύγου μου, Ειρήνης με την οποία είμαστε 45 χρόνια μαζί και είναι βράχος δίπλα μου».
Διαβάστε επίσης:
Περικλής Αλμπάνης: Δεν πάει ο... νους σας με ποια άλλη τέχνη ασχολείται ο ηθοποιός!
